فناوری تماس اضطراری در خودروهای جدید
جالب است بدانید که خودروهای جدید در اروپا در مواقع اضطراری بهطور خودکار با پلیس تماس میگیرند. تصور کنید در جاده در حال رانندگی هستید و ناگهان تصادف میکنید. شاید شدت تصادف چندان زیاد نباشد، اما ممکن است کنترل خود را از دست بدهید. در چنین شرایطی، آیا میدانید باید با چه کسی تماس بگیرید؟ اگر تصادف به حدی بد باشد که هوشیاری خود را از دست بدهید یا در خودرو گرفتار شوید و نتوانید به تلفن خود دسترسی پیدا کنید، چه باید کرد؟ این شرایط، اتحادیه اروپا را وادار کرد تا قانونی را تصویب کند که بر اساس آن، تمامی وسایل نقلیه جدیدی که در این منطقه به فروش میرسند، باید مجهز به فناوریای به نام eCall باشند.
چگونه کار میکند؟
سیستم eCall در صورت وقوع تصادف، صرفنظر از شدت آن، بهطور خودکار با خدمات اضطراری تماس میگیرد. این قانون در آوریل 2013 پیشنهاد شد و دو سال بعد توسط پارلمان اروپا تصویب و در آوریل 2018 اجرایی گردید.
این فناوری، سرنشینان خودرو را به یک اپراتور انسانی در یک مرکز پاسخگویی ایمنی متصل میکند. مرکز خدمات اضطراری، اطلاعاتی از جمله موقعیت تصادف، مشخصات وسیله نقلیه (مانند شماره شناسایی آن یا VIN)، مسیر حرکت و اینکه آیا تماس بهصورت دستی یا خودکار برقرار شده است، دریافت میکند. eCall به خودی خود نمیتواند از تصادفات جلوگیری کند، اما میتواند با کمک به رانندگان آسیبدیده در سریعترین زمان ممکن، جان انسانها را نجات دهد. اولگا سهنالوا، یکی از نمایندگان پارلمان اروپا که مسئولیت این قانون را بر عهده داشته، به نشریه فوربس گفت که انتظار میرود زمان پاسخگویی در مناطق روستایی تا 50 درصد و در مناطق شهری تا 40 درصد کاهش یابد.
اگر فناوری eCall برایتان آشنا به نظر میرسد، باید بدانید که این سیستم مشابه سایر سیستمهای اضطراری تلهماتیک است که قبلاً در خودروها تعبیه شدهاند. با این حال، در ایالات متحده، این خدمات معمولاً اختیاری هستند و اغلب به اشتراک پولی نیاز دارند. به عنوان مثال، جنرال موتورز از سال 1996 سرویس OnStar خود را ارائه کرده و در این مدت اطلاعات ارزشمندی درباره نیاز به وجود اپراتورهای انسانی جمعآوری کرده است. در ابتدا، طرح eCall تنها بر اتصال خودروها به یک اپراتور کامپیوتری مبتنی بود، اما دادههای دو دههای OnStar نشان داد که این ایده چندان کارآمد نیست و مثبتهای کاذب متداول است. در واقع، در روزهای ابتدایی OnStar، از هر 10 تماس، هفت تماس مثبت کاذب بودند. بنابراین، وجود اپراتورهای انسانی ضروری است تا تشخیص دهند آیا تماسها واقعاً نیاز به اعزام خدمات اضطراری دارند یا خیر.
نگرانیهای حریم خصوصی
با این حال، همگان از این اقدام راضی نیستند. برای ارائه اطلاعات دقیق به خدمات اضطراری، وسایل نقلیه دارای eCall باید قابل ردیابی باشند و از آنجایی که این سیستم اکنون اجباری است، ممکن است این دادهها حریم خصوصی مالکان خودرو را تحت تأثیر قرار دهد. انتقال این اطلاعات، بهویژه جزئیات مربوط به موقعیت، باعث ایجاد نگرانیهایی در زمینه امنیت و حریم خصوصی شده است.
مقررات eCall از تولیدکنندگان این سیستمها (همچون خودروسازان و شرکتهای فناوری) و همچنین ارائهدهندگان خدمات (شرکتهای مخابراتی که دادهها را انتقال میدهند) میخواهد تا از قوانین، رویهها و اقدامات احتیاطی خاصی پیروی کنند. بهگفته TechRepublic، با وجود نگرانیهای مربوط به حریم خصوصی، این دادهها میتوانند در حوزههای دیگری نیز کاربرد داشته باشند. بهعنوان مثال، در توسعه فناوریهای جدید مانند خودروهای خودران، اطلاعات جمعآوریشده از eCall میتواند بسیار مفید باشد و به بهبود سیستمهای تلهماتیک در آینده کمک کند.
آینده فناوری eCall در ایالات متحده
آیا رانندگان در ایالات متحده میتوانند بهزودی فناوریهایی مشابه eCall را تجربه کنند؟ بهگفته خوزه اوکلز، نماینده امور عمومی از اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه (NHTSA)، احتمالاً پاسخ منفی است. او در این باره میگوید: “اگر قانونی تصویب میشد، وظیفه ما این بود که چگونگی اجرای آن را بیابیم – احتمالاً با ایجاد یک مقررات.” فرآیند توسعه و اجرای مقررات بهطور تاریخی میتواند از ابتدا تا انتها سالها به طول بینجامد و معمولاً شامل یک دوره اعلام عمومی و اظهارنظر برای هر اقدام نظارتی است.